του Χρήστου Χατζηαναστασίου
* Πολιτικού Επιστήμονα
Παντείου Πανεπιστημίου
* Πολιτικού Επιστήμονα
Παντείου Πανεπιστημίου
Αναμφισβήτητα η πορεία της Ευρώπης είναι ένας κύκλος οικονομικής ανάπτυξης με βάση την κινητικότητα δεκάδων φυλών που ξεπηδούσαν μέσα στην πορεία της ιστορίας. Το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έρχεται να «καπελωθεί» από τα πρώτα βήματα οικονομικής ανάπτυξης και από το όνειρο των Γερμανικών φυλών να επικρατήσουν ανά την γηραιά ήπειρο με ένα δόγμα διαβίωσης άκρως τοποθετημένη με το είδος οικονομίας που αναπτύχθηκε στις πρώτες μεγάλες αστικές πόλεις της κεντρικής Ευρώπης και οι οποίες δοκιμάζονταν από την αιρετική προδιάθεση της Παπικής Εκκλησίας και του φοβικού μερκαντιλισμού και ο οποίος εξαπλώθηκε και επικράτησε σε όλες σχεδόν τις οικονομικές περιόδους. Από την αγροτική οικονομία στη βιοτεχνία μέχρι και στον αιώνα μας από την βαριά βιομηχανία έως και τις υπηρεσίες τεχνολογίας.
Η απόλυτη οικονομική συμπεριφορά των λαών της Ευρώπης έρχεται να συμπληρωθεί με την ιδέα του κατακτητή του πάλαι ποτέ Ρωμαϊκού Ιμπέριουμ το οποίο πολυδιάσπαστο σε φυλές, δόγματα, πολιτισμό και κουλτούρα να θέλει να συνδυάσει την κοινωνική ευημερία με την οικονομική. Αλλά με τι εργαλεία και με ποιο αφήγημα; Η φτώχεια το μεγαλύτερο έγκλημα των καπιταλιστικών κοινωνιών έρχονταν να κολλήσει σε ιδεατές αξίες δημοκρατίας κατ’ επίφαση, σε νομοθεσίες χειραγώγησης ελευθερίων και σε θρησκευτικές δοξασίες που εμπλέκονταν με την άρχουσα τάξη κάθε κοινωνίας ξεχωριστά!!
Ο φόβος για ανισορροπία στις σχέσεις κράτους - πολίτη & δικαίου – πολιτισμού ήταν μια επική περιγραφή του σκοταδισμού που επικράτησε για περισσότερο από δέκα αιώνες. Τόσους αιώνες όσους όπου και στο νότιο κομμάτι της, η Ευρώπη ζούσε έναν άλλο πολιτισμό με μια άλλη νοοτροπία και με άλλες συνθήκες παραγωγής και ανάπτυξης της κοινωνίας. Όχι δεν θα μπούμε στη λογική ποια από τις δύο μορφές ανάπτυξης ήταν καλύτερη γιατί και οι χώρες της Βαλκανικής, σε μία πιο συμπαγή αυτοκρατορία με θεοκρατικά στοιχεία για περισσότερο από μια χιλιετία δημιούργησε τα δικά της χαρακτηριστικά οικονομικής ανάπτυξης τα οποία φανερώνουν ακόμη και σήμερα το πλήθος συμπεριφορών τόσο των αγορών όσο και των καταναλωτών!!!
Οι Δυτικοευρωπαίοι με αναπτυγμένη τη ναυτιλία (Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ολλανδία) έδωσαν έμφαση στον άλλο κόσμο και ξέφυγαν από τα όρια της χερσαίας Ευρώπης, εκεί όπου η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο πατέρας της σημερινής Γερμανίας ξεκινούσε το μεγάλο ταξίδι της εγκαθίδρυσης μιας νέας αυτοκρατορίας που ακόμη και στις μέρες μας είναι όνειρο κάθε γόνου γερμανικής φυλής που ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Βόρεια Ευρώπη και μετακινήθηκε στα μεγάλα αστικά κέντρα της Κεντρικής Ευρώπης.
Οι συνεχής αλλαγές και η ιστορική πορεία της Ευρώπης βρήκαν τη γηραιά ήπειρο λαβωμένη από τους δεκάδες πολέμους που έγιναν με αποκορύφωμα τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και την νεοσύστατη «Κοινωνία των Εθνών» η οποία έρχονταν να προσφέρει ελευθερίες και αυτοδιάθεση στα πρώτα Έθνη – κράτη εκείνης της εποχής!! Στο ανεπανάληπτο αυτό ταξίδι μετακινήσεων πληθυσμών – κουλτούρας & ανάπτυξης έρχεται να προστεθεί το τέλος του Βυζαντίου με την αντικατάσταση της Οθωμανικής οικονομίας, μιας οικονομίας με βαρύνουσα σημασία σε μια άλλη σχέση πολίτη – κράτους αλλά και κατακτημένου από τον Σουλτάνο. Με ειδικούς φόρους (κεφαλικούς, ναυσιπλοϊας κλπ) και με πολλά προνόμια κυρίως στους εκπροσώπους της Εκκλησίας, η οικονομική ανάπτυξη στη Νότια Ευρώπη δημιούργησε εντελώς άλλα χαρακτηριστικά από αυτά στην Κεντρική. Η πελατειοκρατία μία από τις πληγές της σημερινής κρίσης στην Ελλάδα ήταν τρόπος ανάπτυξης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία κάτι το οποίο δεν υπάρχει στην Δυτική Ευρώπη ή η εμφάνιση της έχει να κάνει με τους ισχυρούς παράγοντες της βιομηχανίας και την σχέση τους με τα ίδια τα κράτη ή την πολιτική ελίτ σε αυτά.
Με αυτά τα στοιχεία φτάσαμε στην Ναζιστική Γερμανία, την θεωρία των μαζών και τον καταστροφικό Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όπου μετά το τέλος της Κοινωνίας των Εθνών, δημιουργήθηκαν μια σειρά από Οργανισμούς τέτοιοι που για να καλύψουν τις αδυναμίες της Ευρώπης, την ανασφάλεια της και την ανάπτυξη της χτίστηκε βήμα βήμα η Ευρωπαϊκή Ένωση που δέκα χρόνια μετά την Συνθήκη της Λισαβόνας έχει μετατραπεί σε ένα Διευθυντήριο τεχνοκρατών οι οποίοι κάνουν το ίδιο λάθος που έκανε πάντα η άρχουσα πολιτική τάξη στην Ευρώπη.
Έχουν δώσει εξουσίες & ασυλίες στο τραπεζιτικό σύστημα και καταστρέφουν κάθε έννοια κοινωνικής πολιτικής, χωρίς να εξετάσουν τις ποικιλόμορφες αξίες κάθε κοινωνίας. Ο άνθρωπος έχει μετατραπεί σε αριθμό και οι δείκτες υπάρχουν για να φανερώνουν την πεσιμιστική αξία της Ευρώπης που μπήκε στον Παγκόσμιο ανταγωνισμό με λανθάνουσα κατεύθυνση.
Ίσως η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων να βοηθήσει και την Ελλάδα να βγει από την εσωστρέφεια της, να πνίξει τα κακώς κείμενα κληρονομία δύο αυτοκρατοριών με οικονομικά επιτεύγματα μακριά από λογικές τοκογλυφίας, αποικίας και δεσμούς εξάρτησης ενός αδύναμου κράτους από ένα ισχυρό.
Αυτό ακριβώς που έχτισε η νέα Γερμανία πατώντας σε δύο «κενά» που δημιούργησε η ίδια με τις πλειοψηφικές τάσεις που επικράτησαν μετά το Μάαστριχτ έως και σήμερα στα θεσμικά όργανα της Ευρώπης.
Το γερμανικό «όνειρο» κρυμμένο κατ’ επίφαση στα διάφορα Eurogroup, άρτια δεμένο με την ΕΚΤ και τους παγκόσμιους επενδυτές με ασυλίες και προνόμια αργά ή γρήγορα θα πεθάνει, μαζί του όμως θα πάρει δεκάδες ψυχές στο όνομα της επίπλαστης ευημερίας των λαών μέσα από δημοσιονομικά προγράμματα λιτότητας όπου η σύγχρονη Ευρώπη θα βγάζει την νέα Αντουανέτα, υποκρυπτόμενη από τη Γερμανία των λαών και όχι από την Ευρώπη των λαών. Η δημοκρατία θα είναι ένα φάρμακο λιγότερο, μικρότερες συντάξεις, μικρότεροι μισθοί και ισχυρή ελίτ η οποία όσο τραγικό κι ακούγεται θα πρέπει να έχει τα μάτια της ανοιχτά στον ανατολικό εισβολέα!!! Η Ευρώπη δεν άλλαξε ποτέ και πρόκειται να αλλάξει ποτέ, θα αλλάζουν μόνο τα επιμέρους οικονομικά της στοιχεία και οι αριθμοί με τον Γερμανό κάθε εποχής να ψάχνει την επικράτηση γης με κάθε μέσο. Άραγε όλοι αυτοί οι λαοί που έχουν ταχθεί στο πλευρό της νέας Γερμανίας τι έχουν προσφέρει στη παγκόσμια οικονομία;; Αυτό που είπε πρόσφατα ο Ολλανδός γραμματέας των Γερμανών. Οι Έλληνες έφαγαν τα λεφτά που τους δίναμε σε γυναίκες (κατά κόρον τις δεκάδες χιλιάδες Πολωνέζες, Ουγγαρέζες, Τσέχες, Λιθουανές κλπ.) που άφηναν την φτώχεια τους στην κομμουνιστική Ευρώπη πουλώντας το κορμί τους για να βγάλουν μεροκάματο!!!!
* Ιδρυτής Πολιτικού Κόμματος
Ελλήνων Πολιτεία (2011)