Τριαντάφυλλου (Άλκης) Αλεξίου: ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ

του Τριαντάφυλλου (Άλκης) Αλεξίου
Προέδρου Παναθηναϊκής Αντιμνημονιάκης
Συμμαχίας & Tομεάρχη Αθλητισμού 
Ελλήνων Πολιτεία

Πώς μπορείς να ελέγξεις τη βουλή ενός κράτους;

Μπορείς να το κάνεις μόνον αν μπορείς να εκβιάζεις τους πολιτικούς στο σύνολό τους. 

Μπορείς να το κάνεις, μόνον αν δημιουργήσεις συνθήκες πλήρους συνενοχής. Μπορείς να το κάνεις, μόνον αν μετατρέψεις την κοινοβουλευτική ολομέλεια σε μια συμμορία με αμιγή συμφέροντα. Αυτό προσπαθούν να κάνουν σήμερα με όλες τις μεθοδεύσεις που βλέπουμε να δρομολογούνται. Η ελληνική οικονομία "βυθίζεται" κι αυτοί οι οποίοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το "ναυάγιο" αυτό αρνούνται να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. 

Σήμερα, κάποιοι που γνωρίζουν τι συμβαίνει με την ελληνική οικονομία, προσπαθούν να σώσουν τα τομάρια τους. Αυτό δημιουργεί συνθήκες συνενοχής. 

Σε ένα "καράβι" που βυθίζεται, κάποιοι, με όπλο την εξουσία τους, προσπαθούν να εξασφαλίσουν για τον εαυτό τους σωσίβια "λέμβο".

Ποιοι είναι αυτοί; 

Οι βουλευτές. 

Αυτοί σήμερα �και αγωνιώντας για τη "σωτηρία" τους� προσπαθούν να σώσουν τα "τομάρια" τους κι αν μπορούν να σώσουν και τα παιδιά τους. 

Έχουν ξεπουλήσει τα πάντα και γνωρίζουν ότι το κράτος δεν αντέχει πλέον το "φορτίο" του. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στη δική τους "σωτηρία". Έχουν αναλωθεί σε έναν χορό συνταγματικών εγκλημάτων, που τους δίνει την ομοιογένεια που χρειάζεται μια συμμορία για να λειτουργήσει. 

Εγκληματούν μαζικά και στηρίζονται στη αλληλοϋποστήριξη, προκειμένου να επιβιώσουν.

Λειτουργούν σαν ξεχωριστή συντεχνία, που έχει δικά της συμφέροντα να προστατεύσει και τα οποία είναι διαφορετικά και εχθρικά από αυτά του λαού. 

Ό,τι νομοθέτημα περνάει στη βουλή σήμερα και αφορά τους ίδιους αποτελεί συνταγματικό έγκλημα. "Βιάζεται" καθημερινά το Σύνταγμα μέσα στο όργανο το οποίο υποτίθεται το προστατεύει από τις απειλές.

Ό,τι ψηφίζουν σήμερα οι βουλευτές, που έχει σχέση με τα δικά τους συμφέροντα, είναι αντισυνταγματικό, εφόσον παραβιάζει κατάφορα το Σύνταγμα, που έχει ως βασικό του μέλημα την προστασία της ισονομίας και της ισοπολιτείας μεταξύ των πολιτών. 

Όταν για παράδειγμα για το σύνολο των Ελλήνων απαραίτητη προϋπόθεση συνταξιοδότησης είναι η τριαντακονταπενταετία και το χρονικό όριο αυτής της συνταξιοδότησης τα εξηνταπέντε χρόνια ηλικίας, είναι αντισυνταγματικό αυτοί οι οποίοι νομοθετούν να εξασφαλίζουν τα ίδια πράγματα με είκοσι χρόνια εργασίας και τα πενήντα πέντε χρόνια ηλικίας. Είναι αντισυνταγματικό επίσης να παρέχει το κράτος επιδόματα ανεργίας ενός εκατομμυρίου στους μη εκλεγέντες βουλευτές, όταν �ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι πρέπει ν' αντιμετωπιστούν σαν άνεργοι επαγγελματίες� η ανεργία για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες χρηματοδοτείται από συγκεκριμένα ταμεία και με συγκεκριμένους όρους.

Ακόμα και η διατήρηση του νόμου περί βουλευτικής ασυλίας είναι συνταγματικά παράνομη. 

Γιατί; 

Γιατί σήμερα, που έχουμε προεδρευόμενη δημοκρατία, η ασυλία αποτελεί προνόμιο και όχι ανάγκη. Προνόμια όμως δεν μοιράζει το Σύνταγμα. 

Κάποτε παραχωρήθηκε στους εκπροσώπους του λαού η ασυλία, γιατί υπήρχε ανάγκη. Τους παραχωρήθηκε η ασυλία, γιατί το Σύνταγμα εκείνης της εποχής είχε προβλήματα. Γιατί; Γιατί συνυπήρχαν μέσα στο ίδιο σύστημα άρχοντες, που κληρονομούσαν την εξουσία από τους γονείς τους και αιρετοί άρχοντες, που έπαιρναν μερίδιο της εξουσίας από την ψήφο του λαού. Μέσα στο ίδιο σύστημα υπήρχαν "ελέω θεού" άρχοντες και "ελέω λαού" άρχοντες. 

Ακριβώς, επειδή υπήρχε αυτή η δυσαρμονία, υπήρχε πρόβλημα, που η ασυλία επέλυε. Γιατί; Γιατί η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ εξουσιαστών διαφορετικού τύπου έθιγε τα συμφέροντα του λαού, κάθε φορά που η έκβασή της ευνοούσε τους "ελέω θεού" εξουσιαστές.

Επειδή οι κατεστημένες εξουσίες των κληρονόμων, που προστάτευαν κατεστημένα συμφέ¬ροντα, θίγονταν από τη δημοκρατία, προσπαθούσαν να την ελέγξουν. 

Όταν λοιπόν αντιλαμβά¬νονταν ότι κάποιος βουλευτής ήταν υπέρ του δέοντος δημοκράτης και επιθετικός προς αυτούς, επιχειρούσαν να τον σταματήσουν με όλα τα μέσα. 

Όταν δεν μπορούσαν να το κάνουν άμεσα, επιδίωκαν να τον βάλουν τουλάχιστον σε περιπέτειες, που, αν όχι θα τον σταματούσαν, θα τον τρόμαζαν. Το σύνηθες ήταν να "κατασκευάζουν" κατηγορίες και να τον βάζουν να "τρέχει" στα δικαστήρια. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι από αυτό το "τρέξιμο" στερούνταν ο λαός κάποιες υπηρεσίες ενός άξιου ανθρώπου. Αντί αυτός να εργάζεται για το κοινό καλό, κάθε λίγο και λιγάκι "έτρεχε" στα δικαστήρια ν' αποδείξει την αθωότητά του.

Γι' αυτόν τον λόγο δόθηκε το άσυλο στους βουλευτές. 

Για να μην στερείται ο κόσμος από τις υπηρεσίες τους και για να τους προστατεύσει από τους ισχυρούς, που απειλούσαν καί τους ίδιους καί τον κόσμο που αυτοί αντιπροσώπευαν. Δεν δόθηκε το άσυλο για να προστατεύει απατεώνες από τον κόσμο. Δεν τους δόθηκε, για να γίνουν "ανώτεροι" πολίτες της χώρας. Αυτό συμβαίνει σήμερα. Το άσυλο προστατεύει "ανώτερους" πολίτες από τους νόμους, που αφορούν "κοινούς" πολίτες. 

Οι βουλευτές κάνουν χρήση του ασύλου ακόμα και για υποθέσεις του κοινού ποινικού δικαίου. Υποθέσεις, που τους κατατάσσουν στους κοινούς απατεώνες. 

Αν δει κάποιος τις υποθέσεις στις οποίες ζητήθηκε άρση του ασύλου για κάποιους από αυτούς, θα το καταλάβει αμέσως. Βουλευτές κατηγορούνται για καταπατήσεις δημόσιας γης, παραβάσεις του οικοδομικού κώδικα, τροχαίες παραβάσεις, συκοφαντίες κλπ.. Μιλάμε για κοινούς απατεώνες, που απολαμβά¬νουν το προνόμιο της ατιμωρησίας. 

Αυτό είναι πέρα για πέρα αντισυνταγματικό.

Το ακόμα χειρότερο όμως είναι αυτό το οποίο σύντομα θα περάσει στη βουλή και αφορά το ασυμβίβαστο της εργασίας των βουλευτών με το βουλευτικό αξίωμα. 

Γιατί είναι το χειρότερο; Γιατί αυτό απειλεί με κατάλυση το σύνολο της δημοκρατίας. 

Γιατί; 

Γιατί καταλύονται βασικές αρχές της δημοκρατίας. 

Η δημοκρατία μας είναι μεν αντιπροσωπευτική, αλλά η βουλή μας είναι βουλή πολιτών και όχι βουλή αντιπροσώπων των πολιτών. 

Τι σημαίνει αυτό; 

Ότι ναι μεν πρόσωπα αντιπροσωπεύουν πρόσωπα, αλλά τα διάφορα κοινωνικά σύνολα μέσα στη βουλή έχουν αυτοπρόσωπη παρουσία. Οι βουλευτές δηλαδή δεν αποτελούν ξεχωριστή κοινωνική μερίδα. 

Αποτελούν θεωρητικά τα αντιπροσωπευτικότερα "δείγματα" των κοινωνικών τάξεων, των συντεχνιών κλπ., που αναπτύσσονται μέσα στην κοινωνία. 

Οι βουλευτές, με τις ιδιότητες που φέρουν ως άτομα, "προβάλουν" μέσα στη μικροκλίμακα της βουλής την εικόνα της κοινωνίας. Είναι θεωρητικά όμοιοι μ' αυτούς που αντιπροσωπεύουν κι απλά είναι οι καλύτεροι ή οι ικανότεροι. Το σημαντικό είναι όμως ότι είναι όμοιοι, εφόσον αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα μ' αυτούς που αντιπροσωπεύουν.

Όμως, αυτό σημαίνει ότι οι τάξεις ή οι συντεχνίες έχουν αυτοπρόσωπη παρουσία μέσα στη βουλή. Τα συμφέροντά τους φτάνουν μέσω των ανθρώπων τους αυτούσια μέσα σ' αυτήν. Αν υπάρξει το "ασυμβίβαστο", όλα αυτά αλλάζουν. 

Γιατί; 

Γιατί η βουλή των πολιτών θα γίνει βουλή των αντιπροσώπων των πολιτών. Μια ξεχωριστή κοινωνική μερίδα θα διαχειρίζεται τα προβλήματα των υπόλοιπων κοινωνικών μερίδων. 

Από το "αυτοπρόσωπο" της λαϊκής παρουσίας, θα πάμε στο "ετεροπρόσωπο". Στην πραγματικότητα δηλαδή αλλάζει το πολίτευμα. 

Είναι θέμα χρόνου από το σημερινό "ασυμβίβαστο" να πάμε κατ' ευθείαν στους εντελώς ανεπάγγελτους βουλευτές. 

Στους βουλευτές, που θα γίνουν επαγγελματίες εκεί όπου δεν χωράει επαγγελματισμός με βάση το Σύνταγμα. 

Το Σύνταγμα, που ως γνωστόν δεν προβλέπει μισθό για τους βουλευτές, όπως συμβαίνει με τους επαγγελματίες, αλλά προβλέπει αποζημίωση, επειδή οι πολίτες υποτίθεται εγκαταλείπουν το επάγγελμα τους, για να προσφέρουν υπηρεσίες στον λαό. 

Αυτοί λοιπόν οι επαγγελματίες θα "κατασκευάζονται" από τα διάφορα κέντρα εξουσιών και θα προσφέρονται από τα ΜΜΕ προς "κατανάλωση".

Αυτοί οι μελλοντικοί ανεπάγγελτοι πολίτες, που θα είναι επαγγελματίες βουλευτές, θα έχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ τους και διαφορετικά από αυτών που θεωρητικά αντιπροσωπεύουν. 

Θα είναι μηχανικοί, αλλά δεν θα εξαρτώνται από τις λύσεις που θ' αφορούν τους μηχανικούς. 

Θα είναι εργάτες, αλλά δεν θα εξαρτώνται από τις λύσεις που θα αφορούν τους εργάτες. Θα παριστάνουν κάτι και δεν θα το βιώνουν. Στη βουλή θα πάψει να υπάρχει η αυτοπρόσωπη παρουσία των τάξεων και των συντεχνιών, αλλά θα υπάρχει αντιπροσώπευσή τους με τη μορφή που αντιπροσωπεύει συμφέροντα ένας δικηγόρος. 

Οι βουλευτές θα μετατραπούν σε "δικηγόρους" και οι κοινωνικές τάξεις ή οι επαγγελματικές συντεχνίες σε "πελάτες" τους. Όταν όμως ο "δικηγόρος" έχει συγκρουόμενα με τον "πελάτη", ευνόητο είναι ότι θα υπάρξουν προβλήματα. Όταν η σωτηρία του "δικηγόρου" θα εξαρτάται από την αδυναμία του "πελάτη" να τον ελέγξει, ευνόητο είναι ότι θα υπάρξει κατάλυση της δημοκρατίας. Αργά αλλά σταθερά θα διχαστεί η κοινωνία σ' αυτούς που θα "σωθούν" και σ' αυτούς που δεν θα "σωθούν". Αυτοί οι οποίοι θ' ανέβουν πρώτοι στη σωσίβια "λέμβο" �και θα είναι οι βουλευτές� θ' αναζητήσουν συμμάχους, προκειμένου να μην ανατραπούν. 

Αργά αλλά σταθερά γύρω από αυτές τις "λέμβους", που επιπλέουν, θα συγκεντρωθούν αυτοί οι οποίοι απλά θα επιβιώσουν έστω και στα όρια. 

Ποιοι είναι αυτοί; 

Οι δημόσιοι υπάλληλοι. Το υπόλοιποι "σώμα" των "υπηρετών" του λαού. Οι βουλευτές θα αποσπούν προνόμια για τους εαυτούς τους και μέρος από αυτά τα προνόμια θα μεταβιβάζουν και στους δημόσιους υπάλληλους, για να εξασφαλίσουν κοινωνικούς συμμάχους. Αυτό θα δημιουργήσει μαζικά συμφέροντα, που θα έρχονται αντιμέτωπα με τα λαϊκά συμφέροντα. Στο σημείο αυτό μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης σε τι ακριβώς είναι χρήσιμος για τη Νέα Τάξη τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο "τέως". Ο Μητσοτάκης είναι χρήσιμος, γιατί μπορεί από τη μία να δρομολογεί αυτήν την "απομόνωση" των βουλευτών και από την άλλη να χειρίζεται το θέμα του "τέως". 

Τι σημαίνουν αυτά; 

Σ' ό,τι αφορά το πρώτο συμβαίνει το εξής: 

Ο Μητσοτάκης έχει τρομερή εμπειρία στη διαμόρφωση συνθηκών συνενοχής μέσα σ' ένα εχθρικό περιβάλλον, που είναι προς εκμετάλλευση. Έχει τρομερή εμπειρία στο να δημιουργεί συμμορίες, που επωφελούνται από το περιβάλλον. Το έκανε στην Ένωση Κέντρου και το έκανε και μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Πάντα το προσωπικό του περιβάλλον λειτουργεί ως συμμορία, ακόμα κι όταν θεωρητικά κινείται μέσα στον δικό του χώρο. Αυτή η "τεχνογνωσία" του Μητσοτάκη χρειάζεται σήμερα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, για να λειτουργήσουν τα πάντα με βάση τον σχεδιασμό της Νέας Τάξης. Ο Μητσοτάκης δηλαδή αφήνεται από όλους τους βουλευτές να βρίσκεται στο "προσκήνιο", για να δημιουργεί συνθήκες τις οποίες στη συνέχεια θ' απολαύσουν και οι ίδιοι. Παλιότερα αυτές τις συνθήκες τις πρόσφερε στους "μητσοτακικούς" μέσα στην εχθρική Νέα Δημοκρατία και σήμερα αυτές τις συνθήκες θα τις προσφέρει στους βουλευτές μέσα στην εχθρική κοινωνία. Ο Μητσοτάκης δηλαδή σήμερα "οδηγεί" τις εξελίξεις. Δημιουργεί συνθήκες, που θα είναι εκμεταλλεύσιμες. Ό,τι κάνει υπέρ του περιβάλλοντός του �και είναι προφανώς αντισυνταγματικό� σύντομα θα το απολαμβάνουν και οι υπόλοιποι βουλευτές. 

Αυτοί οι οποίοι σήμερα τον αφήνουν να ζητάει "προνόμια". Τον αφήνουν να εκμεταλλεύεται τη δημόσια περιουσία και τα ΜΜΕ, για να βολέψει τους απογόνους του. Τον αφήνουν να "κατασκευάζει" τους διαδόχους του εις βάρος του κόσμου. Σ' αυτό το σημείο είναι άκρως απαραίτητος για το σαθρό πολιτικό μας σύστημα. Αυτός σέρνει τον "χορό" των προνομίων και οι υπόλοιποι απλά ακολουθούν, περιμένοντας. Αυτός λεηλατεί τη δημόσια περιουσία και απ' αυτόν περιμένουν να πάρουν σειρά και οι υπόλοιποι πολιτικοί. Αυτός βολεύει τα παιδιά του και από την "επιτυχία" του θα βολευτούν και τα παιδιά των άλλων. 

Σήμερα ζητάει θωρακισμένο αυτοκίνητο για την κόρη του και αύριο αυτό θα γίνει "απαραίτητο" και για τους υπόλοιπους βουλευτές. 

Σήμερα προωθεί στην πολιτική σκηνή τα ανεπάγγελτα παιδιά του και αύριο θα το κάνουν και οι υπόλοιποι βουλευτές. Σήμερα αξιώνει φρουρά για τους οικείους του και αύριο αυτό θα γίνει μόνιμη πρακτική για όλους. Η εμπειρία του είναι κολοσσιαία και γι' αυτό σήμερα είναι "περιζήτητος".Ό,τι κάνει η οικογένεια Μητσοτάκη προβάλλεται στο σύνολο των οικογενειών των πολιτικών. Ό,τι κερδίζει αυτήν, θα επιδιωχθεί να μεταφερθεί και στα άλλα "τζάκια". 

Από τη στιγμή δηλαδή που θα επιβιώσει ο "μητσοτακισμός", θα επιβιώσει και ο "παπανδρεϊσμός", ο "βαρβιτσιωτισμός", ο "γεννηματισμός", ο "αλευρισμός" κλπ.. 

Θα επιβιώσει ο "τεμπελχανισμός" στο σύνολό του.

Θα επιβιώσουν τα "τζάκια" και θα δημιουργηθεί μια άτυπη πολιτική αριστοκρατία, που δεν θα ανατρέπεται με τίποτε, εφόσον θα είναι ασυναγώνιστη. .....