του Χρήστου Χατζηαναστασίου
Πολιτικού Επιστήμονα
Παντείου Πανεπιστημίου
Ιδρυτής ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Κλαίει η ψυχή του ενός βουλευτή, τρομάζει στη σκέψη ότι δεν υπάρχει
αύριο για τον άλλο βουλευτή, είναι επικίνδυνη η παρούσα κυβέρνηση, ο ένας
Υπουργός βγαίνει και παραδέχεται ότι όλα δεν έγιναν σωστά και φυσικά στρατιά
αναλυτών δοκιμάζει το πολιτικό σύστημα αγνοώντας το βασικό ότι πολιτική χωρίς
άνθρωπο δεν γίνεται….
Καθ’ ολοκληρία λοιπόν όλοι έχουν απάντηση στο πρόβλημα αλλά κανείς δεν
ξέρει ποιο είναι το πρόβλημα. Ναι μπορεί να είναι πολυδιάστατο το φαινόμενο της
κρίσης αλλά μια κοινωνία για να πατήσει στα πόδια της και να κάνει εκείνο το
σταθερό βήμα και να πάει μπροστά το πρώτο πράγμα που απαιτεί είναι η λογική.
Μια λογική η οποία έχει ανατραπεί από τις χρόνιες παθογένειες του
κομματικού σωλήνα που βλέπει τα πράγματα μέσα από χρώματα και ιδεοληψίες!!
Πως είναι δυνατόν ένας νέος να αναζητήσει εργασία όταν γνωρίζει ότι το
ίδιο το κράτος έχει θεσπίσει μια σειρά από νόμους όπου ο τελικός μισθός του δεν
θα του καλύψει τις ανάγκες ούτε μισό μήνα;;;
Να δεχθώ ότι η χώρα χρεοκόπησε, ότι αποκλείστηκε από τις αγορές, ότι,
ότι χιλιάδες σκέψεις των πολιτικάντηδων που επί επτά χρόνια αναλύουν σε κάθε
πάνελ, κάθε μέσο ενημέρωσης τα αίτια της κρίσης και ουδείς εκ των εκλεγμένων
βουλευτών δεν λέει την πραγματικότητα.
Να δεχθώ τις χιλιάδες με επίφαση δηλώσεις των Ευρωπαίων, περί
δυνατοτήτων, να δεχθώ ότι πρέπει να τηρηθούν οι κανόνες που έχει επιβάλλει η
ΕΕ, να δεχθώ ότι ακόμη και για τον δανεισμό της χώρας μας έπρεπε να υπογραφεί
ένα μνημόνιο με κάποιους όρους. Όρους όμως βιώσιμους, όρους και προϋποθέσεις οι
οποίες δεν θα «σκότωναν» μια ολόκληρη κοινωνία. Να δεχθώ ότι η Ελλάδα
χρειαζόταν μεταρρυθμίσεις, να δεχθώ ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα ήταν ένα
βήμα πριν τον γκρεμό.
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και δυστυχώς κανένας από τους
παρόντες πολιτικούς στη σημερινή Βουλή δεν συζητάει για το εφικτό!!!
Αναλύει τα γεγονότα όπως κάνουν οι καλαμαράδες στα διάφορά μέσα και
κανένας δεν μπορεί να πει την αλήθεια στον λαό.
Να πει ρε αδερφέ ότι αυτό επιτάσσει μια παγκόσμια ελιτ που θέλει να
κυριαρχήσει με τα νούμερα και τους αριθμούς πάνω σε δισεκατομμύρια ψυχές. Να
ελέγξει τα ανθρώπινα πάθη, να συμπιέσει τον ελεύθερο του χρόνο, να δημιουργήσει
αγορές εύκολου κέρδους και για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει ο παγκόσμιος
πλούτος να περάσει στα χέρια τους με μόνα θύματα κάθε άνθρωπο που γεννιέται.
Η χώρα μπήκε σε αναγκαστικό δανεισμό από τους συμμάχους της και από τις
παγκόσμιες δυνάμεις ελέγχου των κοινωνιών και κανένας από τους επτά
πρωθυπουργούς δεν είχε το σθένος να πει το πολύ απλό.
Πως μια κοινωνία μπορεί σιγά σιγά και με ώριμες λύσεις στα
μακροοικονομικά της στοιχεία να έρθει στην ανάπτυξη. Να καθορίσει τα
δημοσιονομικά της και με σταθερά βήματα να δημιουργήσει εκείνα τα πλεονάσματα
που θα της επιτρέψουν να ασκήσει κοινωνική πολιτική.
Εξάλλου τι άλλο είναι η πολιτική; Η πολιτική είναι ουσιαστικά η
αναδιανομή πλούτου η οποία έχει αναφορά σε ένα πολιτικό αφήγημα από το οποίο
υπάρχουν και οι διαφορές στους σχηματισμούς των κομμάτων. Άλλοι θέλουν λιγότερο
κράτος, άλλοι θέλουν ισχυρή γραφειοκρατία και άλλοι συντηρούν μια κατάσταση
μεικτής οικονομίας σε μια εποχή που η παγκόσμια ελιτ αν μπορούσε να έχει
ηλεκτρονικές συγκοινωνίες θα το έκανε!!!
Ο σημερινός κόσμος δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο της βιομηχανικής
επανάστασης, οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί, ο χρόνος έχει περιοριστεί ωστόσο
όμως δεν έχουν μειωθεί οι παθογένειες της αγοράς. Εκείνο το «αόρατο χέρι» του
Ανταμ Σμίθ στις αγορές ουσιαστικά δεν έχει εκλείψει από τη λογική της
τεχνολογικής επανάστασης γιατί όλα είναι δημιούργημα των ίδιων των δημιουργών.
300 και άλλοι 300 και άλλοι, Υπουργοί, Γενικοί Γραμματείς και λοιποί
θεσμοί δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι το μοίρασμα της πίτας έχει πάρει
ανατρεπτική πορεία. Μια πορεία στην οποία έχουν εμπλακεί και τα διάφορα
εθνοκαθαρτικά κατάλοιπα, η θρησκευτική παράνοια και ο αθέμιτος ανταγωνισμός που
έχει προκαλέσει η γεωστρατηγική απόδοση τυχόν παραγωγικών αγαθών (φυσικό αέριο,
πετρέλαιο κλπ).
Ο δρόμος του λαϊκισμού έχει ανοίξει διάπλατα και έχει δώσει όλες εκείνες
τις ευκαιρίες σε ανθρώπους και ομάδες ανθρώπων να είναι οι βασικοί
χειροκροτητές μιας Εθνικής Ιδέας, μιας πατρίδας ή ενός πατριωτικού πόλου όπως
τον χαρακτηρίζουν οι ίδιοι την στιγμή που οι ίδιοι στερούνται βασικές αρχές της
πολιτικής επιστήμης.
Έτσι στην σημερινή Ελλάδα, του τρίτου και τέταρτου και πέμπτου μνημονίου
η μια πλευρά πολεμά και συγκρούεται με την άλλη με κοινό στόχο την ίδια
προσμονή. Δηλαδή την σωτήρια της χώρας. Η μια πλευρά δεν έχει παρά να
συντηρηθεί με τα απαραίτητα και η άλλη πλευρά να καλύπτει τις ασυδοσίες της για
την πτώχευση μιας χώρας και το ίδιο έργο θεατές εσύ κι εγώ οι πρωταγωνιστές!!
Κύριοι για να σταματήσει το τρολάρισμα σας και για να μην φοβάστε την
τυχόν άνοδο του λαϊκισμού ή της φερόμενης ακροδεξιάς καθίστε σε ένα τραπέζι και
αποφασίστε τι θέλετε από το λαό.
Τα τεχνάσματα οικονομικού μοντέλου που προωθείται για να έχετε την
εύνοια των δανειστών και των ισχυρών κύκλων του πλανήτη και οι υπογραφές σας σε
συμφωνίες για 99 χρόνια δεν θα είναι τίποτα από τον όλεθρο που έχει στις πλάτες
της η μάζα.
Κύριοι ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ. Αλλάξτε ρότα και αποφάσεις αφήστε τα κόκκινα, τα μπλε, τα πράσινα κοστούμια γιατί πλέον κινδυνεύετε να κατηγορηθείτε όχι για ΕΣΧΑΤΗ
ΠΡΟΔΟΣΙΑ αλλά για υπόθαλψη εγκληματία και για εγκληματίες πολέμου ακριβώς με
τις ίδιες που τιμωρήθηκε η Ναζιστική Γερμανία.
Οι κατηγορίες που θα αποδοθούν στο πολιτικό σύστημα δεν θα είναι ούτε
για τα μνημόνια ούτε για την ληστεία των τραπεζών αλλά για τις δεκάδες εκατοντάδες θανάτους, αυτοκτονίες και στέρηση ζωής οι οποίες ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών
σας σκοπιμοτήτων!!